Gewoon doen. Flow of geen flow. Schrijven is doen. Ook al lijkt het of de muze je in de steek gelaten hebben; gewoon doorschrijven. Alles is beter dan zitten wachten. Ook al denk je dit is tijdverdrijf, deze tekst slaat nergens op, ik kan beter stoppen en morgen weer verder, niets is minder waar. Lees je deze tekst n.l een dag later terug zit er altijd wel iets in dat bruikbaar is; een woord, een zin, een gedachtengang, maar vooral de emotie van de wanhoop vertaald vanuit het diepst van je hart. Vol enthousiasme ga je de dag erna weer verder met die ene zin, dat ene woord. Je had het niet beter kunnen verwoorden.
